Sakrament bierzmowania jest trzecim z sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. 

Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu.  Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami?» - mówili pełni zdumienia i podziwu. «Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? -  Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji,  Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu,  Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie - słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże». Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli, co myśleć: «Co ma znaczyć?» - mówili jeden do drugiego. «Upili się młodym winem» - drwili inni.

Wtedy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: «Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów!  Ci ludzie nie są pijani, jak przypuszczacie, bo jest dopiero trzeciagodzina dnia,  ale spełnia się przepowiednia proroka Joela:

W ostatnich dniach - mówi Bóg - wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało,
i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze,

 młodzieńcy wasi widzenia mieć będą,
 a starcy - sny.

Nawet na niewolników i niewolnice moje
wyleję w owych dniach Ducha mego,
i będą prorokowali.
I sprawię dziwy na górze - na niebie,
i znaki na dole - na ziemi.
Krew i ogień, i kłęby dymu,
słońce zamieni się w ciemności,
a księżyc w krew,
zanim nadejdzie dzień Pański,
wielki i wspaniały.
Każdy, kto wzywać będzie imienia Pańskiego,

będzie zbawiony. (Dz 2,1nn)

Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc wkładali [Apostołowie] na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego. Kiedy Szymon ujrzał, że Apostołowie przez wkładanie rąk udzielali Ducha Świętego, przyniósł im pieniądze.  «Dajcie i mnie tę władzę - powiedział - aby każdy, na kogo włożę ręce, otrzymał Ducha Świętego». «Niech pieniądze twoje przepadną razem z tobą - odpowiedział mu Piotr - gdyż sądziłeś, że dar Boży można nabyć za pieniądze. Nie masz żadnego udziału w tym dziele, bo serce twoje nie jest prawe wobec Boga. Odwróć się więc od swego grzechu i proś Pana, a może ci odpuści twój zamiar. Bo widzę, że jesteś żółcią gorzką i wiązką nieprawości». A Szymon odpowiedział: «Módlcie się za mną do Pana, aby nie spotkało mnie nic z tego, coście powiedzieli». (Dz 8,14-24)

Apostołowie wysłali z Jerozolimy do Samarii swoich przedstawicieli, aby włożyli na nich ręce i modlili się. Duch Święty zstępował na tych, którzy go jeszcze nie posiadali.

Kościół zachował te czynności, jakie wykonywali Apostołowie. Obecnie to biskupi jako następcy Apostołów, przybywają tam, gdzie są chrześcijanie, którzy przyjęli już słowo Boże. Modlą się nad nimi, kładą na  nich ręce, by w ten sposób przekazać im Ducha z pełnią Jego darów:

1. DAR ROZUMU – ułatwia pogodzić rozum z wiarą. Bywa, że ktoś odchodzi od Boga albo przeżywa kryzys wiary, bo nie umie pogodzić wie­dzy z wiarą. A oba te narzędzia poznania się uzu­pełniają, a nie są sobie przeciwstawne. Dar rozu­mu oświeci twój rozum, gdy będziesz chciał być jednocześnie człowiekiem bardzo mądrym i głę­boko wierzącym.

2. DAR MĄDROŚCI - pomaga patrzeć na świat i odkrywać w nim Stwórcę, czyli Boga. Ten dar prowadzi człowieka do coraz głębszego poznania Boga i Jego życia.

3. DAR RADY - pomoże ci dzięki Duchowi Świę­temu podjąć właściwe, czyli dobre decyzje w kon­kretnych sytuacjach. Bywa, że musisz o czymś czy o kimś zdecydować zaraz. W takim wypadku od­wołanie się do Ducha Świętego pomoże ci pozy­tywnie i dobrze zdecydować.

4. DAR POBOŻNOŚCI – wpłynie    na     twoją     wolę    i pomoże   ci   być posłusznym Bogu i przełożonym, na przykład rodzicom.

5. DAR BOJAŹNI BOŻEJ - uzdolni cię do zacho­wania właściwej relacji z Bogiem. To znaczy, nie będziesz Go traktował z lekceważeniem, jak ko­legę czy koleżankę, ani nie będziesz się Go pa­nicznie bał. Nie będziesz zuchwały ani niewłaściwie bojaźliwy. Ten dar pomoże ci rozwinąć wiarę i zaufanie, jakie powinno charakteryzować relację dziecka Bożego do Boga Ojca.

6. DAR MĘSTWA - jak sama nazwa wskazu­je, pomoże ci odważnie wyznawać wiarę i czynić dobro. Gdy w tym pojawią się trudności, to Duch Święty pomoże ci nie załamać się, ale mężnie to znieść.

7. DAR UMIEJĘTNOŚCI - uzdalnia do dobre­go, czyli umiejętnego korzystania z tego świata, by nie umniejszać czy nie osłabiać swojej wiary. Ten dar pomoże ci zrealizować słowa Pana Jezu­sa: „Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlate­go was świat nienawidzi" (J 15,19).

W tym sakramencie biskup używa oleju krzyżma świętego, którym namaszcza czoło. Olej ten jest poświęcony we Wielki Czwartek. Użycie oleju oznacza więź bierzmowanego z Chrystusem. Bierzmowany ma się już troszczyć nie tylko o własne zbawienie, ale też i innych.

Skutki Sakramentu Bierzmowania:

- udoskonala łaskę chrztu,

- głębiej zakorzenia nas w synostwie Bożym,

- ściślej jednoczy nas z Chrystusem,

- pomnaża w nas dary Ducha Świętego,

- udoskonala naszą więź z Kościołem,

- umacnia do świadczenia o wierze chrześcijańskiej słowem i czynem.